Deich mbliana a bhí sé
ar a mhéid, murar bheag dá aois
agus an t-umar mór á iompar aige
soitheach caoga líotar nó nios mó
an canna buí plaisteach agus a dhá láimh
i ngreim air, á choinneáil
idir a dhá chois chreatacha
cúpla orlach ar éigin
os cionn dusta na talún.
Ag déanamh a shlí tríd an lána
caol idir bhruscar tógála
leagtha
ar dhá thaobh na sráide
agus neamhshuim ag na daoine air,
a ngnótha práinneacha ag gach éinne
ag coisíocht chuig an mbaile
nach raibh ann a thuilleadh
dá lán.
In aghaidh an tslua a bhí sé
ag siúl go tuisleach
céim chúramach i ndiaidh céime
grian lag earraigh
gan teas
ag cur allais air
ina ainneoin sin
is gan bláth ná péacadh féin
i measc smionagar
na n-árasán ina thimpeall
Is dá mbeadh féin
gan aird aige
ach ar a ualach
uisce nach raibh acu
ach go hannamh
le míonna anuas
Fad a thit
na roicéid is na diúracáin
is na drónbhuamaí
ar a raibh fágtha
dá dhúthaigh is dá dhúchas
ar bhruach na Meánmara.
Na pictiúir ná facas
is mé beag bídeach
agus iadsan úr-nua
ó Ravensbrück, Sachsenhausen
agus Majdanek
corpáin carntha
nó scuainí corp creatacha
beo ar éigin
ina gcultacha stríocacha.
Seomra i ndiaidh seomra
i Yad Vashem
lena n-áireamh
mar chuimhne cine.
Cé mhéid minyan
ba ghá
a thiomsú
cé mhéid Qaddis
ba chóir
a chanadh
do mhuintir an bhuachalla
chreataigh
lena bhuicéad mór groí
ar shráid al-Nasr
b’fhéidir
dóibhsean
ná feicfidh sé arís.
S’ma.
